Μονοκατοικία στο Χαλάνδρι

Η αρχιτεκτονική μελέτη της Αφροδίτης Ασλανίδη εστίασε ιδιαίτερα στην ενοποίηση του κτιρίου με το εξωτερικό του περιβάλλον, ώστε να αποτελεί μια ενιαία οντότητα που θα ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα κτίσματα της περιοχής. Η πρόθεση αυτή γίνεται εμφανής τόσο από τον κήπο που περιβάλλει περιμετρικά την κατοικία και αποτελεί ζωτικό κομμάτι της, όσο και από το υπερυψωμένο ισόγειο, που υποβοηθά την άμεση πρόσβαση στον υπόγειο χώρο στάθμευσης. 

Ξεκινώντας από το υπόγειο της μονοκατοικίας, παρατηρούμε ότι συνυπάρχουν οι βοηθητικοί χώροι όπως το πάρκινγκ ή ο χώρος των πλυντηρίων, με τον καλαίσθητο ξενώνα για τους φιλοξενούμενους, αξιοποιώντας έτσι όλα τα τετραγωνικά του κτιρίου. Προχωρώντας προς το εσωτερικό του ισογείου, συναντούμε μια κουζίνα έξυπνα τοποθετημένη ώστε να είναι ανοιχτή προς την τραπεζαρία και εν μέρει «κρυμμένη» από το καθιστικό. Σε αυτήν κυριαρχούν οι λιτές γραμμές σε τόνους καφέ και γκρι, με γυαλιστερό ξύλο και ανοξείδωτες λεπτομέρειες. Μέσω ενός διπλού συρόμενου παραθύρου πάνω από τον πάγκο το οπτικό πεδίο ανοίγει προς την αυλή, ενώ το φως λούζει απερίσπαστο τον χώρο. 

Ανεβαίνοντας, βλέπουμε τον ημιώροφο με τα αόρατα γυάλινα στηθαία που βοηθάει στην ομαλή ένωση των δυο επιπέδων. Ο πρώτος όροφος είναι αφιερωμένος στα υπνοδωμάτια τα οποία διαθέτουν όλα εσωτερικό μπάνιο, ενώ οι επιλογές των επίπλων ακολουθούν τη φιλοσοφία όλου του κτιρίου. Εδώ, όπως και στο υπόλοιπο κτίριο, προηγμένα κουφώματα αλουμινίου είναι τοποθετημένα στα μεγάλα ανοίγματα στις μπαλκονόπορτες περιμετρικά της κατοικίας, συμβάλλοντας έτσι στην αδιάσπαστη είσοδο φυσικού φωτός, που σε συνδυασμό με τις λιτές αρχιτεκτονικές γραμμές, δίνει μια αίσθηση κλάσης και κομψότητας. 

Τέλος, μια ξεχωριστή και ταυτόχρονα ιδιαίτερα σημαντική οντότητα της μονοκατοικίας είναι το δώμα της, που έχει θέα στον λόφο της Φιλοθέης. Ουσιαστικά λειτουργεί ως ένας εξωτερικός χώρο με δέντρα, πισίνα και έντονο το στοιχείο των γυάλινων επιφανειών, που λειτουργούν ως γέφυρα μεταξύ του κυρίως κτιρίου και του δώματος.