Άρθρα
19η Biennale Αρχιτεκτονικής: Συνέντευξη με τις Λ. Καλλιπολίτη και Α. Μαρκοπούλου
Οι δύο διεθνούς φήμης αρχιτέκτονες και ερευνητές μιλούν στο The Architect Series
Συνέντευξη: Μιχάλης Μουσμούλης, Architect Consultant of Greece
Για το βιωματικό έργο τους που παρουσίασαν στη 19η Biennale Αρχιτεκτονικής στη Βενετία, το «Metabolic Home: New Forms of Cohabitation and Decarbonization in the Dense City», μίλησαν σε συνέντευξη που μας παραχώρησαν οι αρχιτέκτονες Δρ Λυδία Καλλιπολίτη, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Columbia των ΗΠΑ και διευθύντρια του μεταπτυχιακού προγράμματος Advanced Architectural Design και η Δρ Αρετή Μαρκοπούλου, αρχιτέκτων και αστική τεχνολόγος, διευθύντρια του Institute of Advanced Architecture in Catalonia και συνιδρύτρια του StudioP52.
Το έργο αποτελεί μια τολμηρή πρόταση για την κατοικία του μέλλοντος, όπου η τεχνολογία, η κυκλική οικονομία και η βιωσιμότητα συναντώνται σε ένα αυτοσυντηρούμενο οικοσύστημα.
Όπως εξηγεί η κα Μαρκοπούλου, «πρόκειται για μια προσπάθεια να δοθεί μια απάντηση στις σημερινές προκλήσεις που αφορούν την κατοίκηση, οι οποίες σχετίζονται με το γεγονός ότι ο κλάδος των κατασκευών επηρεάζει αρνητικά όχι μόνο το περιβάλλον, αλλά και την κοινωνία, την οικονομία και τη βιοποικιλότητα».
Υπό αυτό το πρίσμα, «το Metabolic Home είναι ένα σύστημα κατοικίας “κλειστού βρόχου”, στο οποίο συν-κατοικούν άνθρωποι, μικροοργανισμοί αλλά και μηχανές. Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όσον αφορά τη βιωσιμότητα στην κατοικία, είναι ότι συνήθως οι λύσεις που αναζητούμε προέρχονται εξωτερικά. Στη δική μας προσέγγιση σκεφτόμαστε τελείως διαφορετικά: ο μεταβολισμός του σπιτιού μας δεν μπορεί να λειτουργήσει, εάν ο χώρος δεν κατοικείται από ανθρώπινες και μη ανθρώπινες μορφές ζωής», αναφέρει μεταξύ άλλων η ίδια.
Από την πλευρά της, η κα Καλλιπολίτη υπογραμμίζει ότι «ήταν επίσης σημαντικό για εμάς να τοποθετήσουμε το Metabolic Home μέσα σε μια ελληνική πόλη. Το “κάδρο” του σπιτιού είναι η υφιστάμενη αστική δομή της ελληνικής πολυκατοικίας. Στην ουσία απομονώσαμε ένα “απόσπασμα” από μια υφιστάμενη τυπολογία κατοικίας, που αφορά την οριζόντια κατοίκηση – με τον τρόπο δηλαδή που ζει η πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού στα αστικά περιβάλλοντα».
Ο σκοπός των δύο επιστημόνων-ερευνητών ήταν «πραγματικά να μην δημιουργήσουμε ένα φαντασιακό περιβάλλον κατοικίας, αλλά να εργαστούμε πάνω στην αποκατάσταση της αστικής δομής – κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί όλες οι πολυκατοικίες είναι βασισμένες στο σκυρόδεμα, το οποίο έχει συγκεκριμένο κύκλο ζωής, ο οποίος σήμερα αρχίζει να φτάνει στο τέλος του και χρειάζεται αποκατάσταση», επισημαίνει η ίδια.
Σχετικά άρθρα
